«Δεν είναι όπως κάποτε»
Η συγκεκριμένη μομφή έχει άραγε να κάνει με τη μετάλλαξη ενός προϊόντος ή του αποδέκτητου;
ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ για μερικές μέρες στη Μ. Βρετανία, όπου δε χρειάζεται πολύ για να αντιληφθείς
την αγάπη των κατοίκων αυτής της χώρας για τα παλιά αυτοκίνητα. Σε κάθε γειτονιά, σε μια
γωνιά ενός γκαράζ, είτε στον ακάλυπτο κάτω από μια κουκούλα, σε κάποια αποθήκη, ή ακόμα
και σε κοντέινερ, κρύβονται μικροί ή μεγάλοι θησαυροί από την ιστορία της αυτοκίνησης.
¶νδρες ή γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας τρέφουν απεριόριστο θαυμασμό για κάθε λογής
τετράτροχα, ανεξαρτήτως της σημαντικότητάς τους στην ιστορία του αυτοκινήτου ή της
συλλεκτικής τους αξίας. Δαπανούν ατελείωτες ώρες για την αναπαλαίωσή τους, τη συντήρησή
τους ή την αναζήτηση κάποιου ανταλλακτικού (το Ίντερνετ αναμφίβολα έχει κάνει τη ζωή τους
πιο εύκολη). Και, βέβαια, δεν είναι καθόλου σπάνιο κάποιο κυριακάτικο πρωινό να πέσεις
πάνω στη συγκέντρωση ενός από τα χιλιάδες κλαμπ ιδιοκτητών της τάδε μάρκας ή του δείνα
γνωστού ή ασήμαντου μοντέλου. Τα χαμόγελα των οδηγών τους ξεχειλίζουν από περηφάνια, οι
περαστικοί κοντοστέκονται και παρατηρούν με ενδιαφέρον ή νοσταλγία, και αυτό το αναπάντεχο
πάρτι από χρώματα και μυρωδιές σε βάζει σε σκέψεις για τον τρόπο που το παρελθόν παίζει
ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή αρκετών σύγχρονων ανθρώπων.
Σε μια εποχή που ο άνθρωπος δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τις αλλαγές που συμβαίνουν
καθημερινά γύρω του, ίσως κάποια σημεία αναφοράς τον κάνουν να γαληνεύει και τον καθιστούν
λιγότερο ευάλωτο στο στρες της σύγχρονης εποχής.
Βέβαια, με την προσκόλληση στο παρελθόν ελλοχεύει ο κίνδυνος να γίνεις γραφικός και να σε
παραμερίσουν οι εξελίξεις. «Δεν τα φτιάχνουν όπως κάποτε» είναι το παράπονο των
παλαιότερων απέναντι στα σύγχρονα προϊόντα. Το λένε τώρα, κάνοντας το σχετικό συσχετισμό,
συγκρίνοντας με τα αυτοκίνητα (ή οποιοδήποτε άλλο προϊόν) που φτιάχνονταν πριν από τριάντα
ή σαράντα χρόνια, και τα ίδια έλεγαν και οι πατεράδες τους, όταν το μέτρο σύγκρισης ήταν
το πάχος της λαμαρίνας του καπό και το βάρος του αυτοκινήτου. Η αγάπη για το παλιό δε θα
πρέπει να σε εμποδίσει να εκτιμάς όσα καλά φέρνει το καινούργιο.
Το «δεν τα φτιάχνουν όπως κάποτε» είναι, όμως, και ένας φθηνός λόγος να βολευτείς μένοντας
πίσω από τις εξελίξεις. Η αδυναμία σου να αποκτήσεις ένα καινούργιο αυτοκίνητο μπορεί να
σε οπλίσει με δεκάδες επιχειρήματα για το παλιό σου τετράτροχο. Μπορείς, αντίστοιχα, να
υπερασπίζεσαι το βινύλιο και το φιλμ απέναντι στα σύγχρονα ψηφιακά καταγραφικά μέσα,
αδιαφορώντας για τα οποιαδήποτε προτερήματά τους, ή να αγνοείς τους σύγχρονους τρόπους
επικοινωνίας και εργασίας.
Μπορείς ακόμα, με τη δικαιολογία «δεν είναι όπως κάποτε» να απαξιώνεις τις προσφιλείς σου
συνήθειες, το σινεμά της εβδομάδας, το τακτικό σου στέκι, τον αγαπημένο σου προορισμό για
διακοπές, το περιοδικό που σου κρατούσε συντροφιά. Ίσως να έχεις δίκιο, ίσως να έχει
αλλάξει και ο τρόπος που διαχειρίζεσαι πλέον τον ελεύθερο χρόνο σου. Απλώς, επειδή δεν
είσαι ο μόνος που σκέπτεται έτσι, σε περίπτωση που αλλάξεις διάθεση, πρέπει να είσαι
προετοιμασμένος ότι την επόμενη φορά ο κάποτε αγαπημένος σου κινηματογράφος, το στέκι σου
ή το περιοδικό που για χρόνια διάβαζες μπορεί να μην καταφέρουν να στέκονται εκεί και να
σε περιμένουν..._ Μ. Σ.